Ongeveer 65 procent van de wereldbevolking (zo’n 5,6 miljard mensen) is verbonden met het internet en daarnaast zijn ook 30 miljard IoT devices in voortdurende verbinding met het internet. Ze creëerden in 2021 79 zetabytes aan data. En volgens voorspellingen zal in de komende drie jaar meer data geproduceerd worden dan in de afgelopen 30 jaar.
Een verbluffende snelle groei die primair wordt gedreven door digitale technologische innovatie door een handjevol Big Tech bedrijven, die de wereld als hun markt zien. Om hun doelen te realiseren maken ze gebruik van de meest geavanceerde beïnvloedingstechnologieën gebaseerd op data die ze krijgen. Zo maken ze van hun klanten hun product, in ruil voor ‘gratis’ dienstverlening.
Was de ratrace van verleiding en manipulatie voorheen voorbehouden aan totalitaire regiems, religieuze stromingen en in bepaalde mate ook sommige democratieën, vandaag de dag zijn het een de Big Tech bedrijven die strijden om de werelddominantie, nu met het laatste ‘speeltje’: kunstmatige intelligentie (AI). Hoe beschermen we de maatschappij tegen bijeffecten van de grote tech reuzen?
Op dit moment is al duidelijk dat veel kantoorbanen zullen worden overgenomen door AI. Onduidelijk is echter wat de sociaal maatschappelijke gevolgen zijn van het ontbreken van een dagbesteding voor hoogopgeleide mensen. Wat zal de impact zijn op publieke voorzieningen als er substantieel minder inkomstenbelasting kan worden geheven door overheden? Hoe kunnen we het datagebruik democratiseren? Hoe zetten we de grote hoeveelheden data nu eindelijk in om de wereld een stuk mooier te maken?
Data kan de wereld mooier maken, of lelijker. De keuze lijkt eenvoudig, maar dat is het blijkbaar niet.
AI zal grote wetenschappelijke doorbraken brengen en oplossingen aanreiken die het menselijk brein ver te boven gaan. Maar de is gerechtvaardigd of er wel zorgvuldig met AI wordt omgesprongen als de drijfveer van de ontwikkelaars primair een economisch karakter heeft. Wat we nu zien met de lancering van ChatGPT en Bard is dat Microsoft en Google in een ratrace verwikkeld zijn, waardoor ze zo snel mogelijk producten in de markt willen zetten. Producten waarvan we, net als bij social media, later pas weten wat precies de consequenties zullen zijn. ‘Het recht om digitaal te verdwijnen’ is immers pas een recht geworden nadat dit noodzakelijk werd door de ontwikkeling van het internet.
Geen van de Big Tech organisaties begrijpt goed hoe AI leert, wát het leert en wanneer het wat leert. Juval Harari stelt dat wat kernbommen zijn voor de fysieke wereld, AI is voor de virtuele en symbolische wereld. Er ontstaat een gevaar van ‘disreality’, de twijfel van de mensen aan alles wat digitaal is. AI schreeuwt om een zorgvuldigere aanpak, wellicht zelfs een adempauze.
De wereld zal de komende 10 jaar sterk veranderen en de impact van AI op de samenleving zal enorm zijn. Een handjevol Big Tech bedrijven wedijvert, tal van start ups werken aan en met de digitale technologie van de toekomst. Hoe gaat de digitalisering, data en de komst van AI jouw leven beïnvloeden? Ga je het proberen het tegen te houden, of omarm je nieuwe digitale technologie en ben je voorbereid op een andere toekomst? Hoe verhoudt jouw organisatie zich tot opkomende technologieën? Tal van vragen waar de antwoorden nog op gevonden moeten worden.
Auteur: Rob Adams