We leven in een tijd van antwoorden, niet in een tijd van vragen. Je ziet het elke dag. In de maatschappij waar politici elkaar bestrijden op basis van hun overtuigingen, landen elkaar bestrijden over dogma’s en gelovigen die elkaar bevechten vanwege hun interpretatie van God.
We leven in een tijd van antwoorden, waarin de vragensteller als zwak of irritant wordt gezien. En dat is een belangrijke reden waarom in onze wereld polarisatie de norm is. In onze tijd botsen antwoorden en overtuigingen krachtig met elkaar, ego’s staan voorop. En proberen we anderen te beïnvloeden en te manipuleren om onze antwoorden over te nemen. Als antwoorden dominant worden, bekijken we de wereld slechts door onze eigen bril en nemen we waar met oogkleppen op. Een confrontatie van ego’s kan dan niet uitblijven.
De vragensteller is degene die nieuwe wegen laat zien. De antwoorder ziet vaak helaas maar één richting en mist het inzicht dat er wellicht meer antwoorden zijn op dezelfde vraag. De overtuiging van het antwoord sluit veel deuren waarachter wellicht een groot inzicht verscholen ligt.
De vraag ‘Waarom?’ is essentieel om de wereld verder te kunnen ontwikkelen. Kinderen stellen deze vraag continu en dat heeft een belangrijke functie; ze zorgt ervoor dat je de wereld om je heen leert begrijpen. Ze brengt je meerdere antwoorden, die natuurlijk ook direct weer nieuwe vragen oproepen. Zo wordt je wereld steeds groter en zie je meer kleuren.
Kortom, je leven wordt rijker en je ontdekkingstocht duurt voort. Maar er komt een moment in het leven dat je de vraag minder stelt en je vaker aanneemt dat je de wereld al begrijpt. Pas op dus, het het kan je zomaar overkomen. Of het is al gebeurd.
Auteur: Rob Adams